student może otrzymywać pomoc materialną tylko na jednym wskazanym przez siebie kierunku studiów;
pomoc materialna przysługuje na studiach pierwszego stopnia, studiach drugiego stopnia i jednolitych studiach magisterskich, jednak nie dłużej niż przez okres 6 lat
w pierwszej kolejności fundusze na pomoc materialną zostają rozdysponowane na wnioski złożone w wyznaczonym terminie; wnioski złożone po terminie mogą zostać rozpatrzone negatywnie, mimo spełnienia warunków, z powodu braku środków finansowych;
odwołanie od decyzji wraz z uzasadnieniem należy złożyć w ciągu 14 dni od daty otrzymania decyzji;
stypendium ulega automatycznemu zawieszeniu z ostatnim dniem miesiąca, jeśli nastąpiło:
skreślenie z listy studentów;
zawieszenie w prawach studenta;
stypendium ulega automatycznemu przywróceniu w danym roku akademickim, gdy w okresie na jaki było przyznane następuje:
wznowienie przez studenta studiów lub unieważnienie decyzji o skreśleniu z listy studentów;
uchylenie decyzji o zawieszeniu w prawach studenta;
w momencie ukończenia studiów student traci prawo do przyznanego stypendium na dany rok akademicki; ostatnia rata jest wypłacana za miesiąc, w którym student zakończył studia.
O stypendium socjalne może się ubiegać każdy student studiów stacjonarnych i niestacjonarnych, który posiada aktualne orzeczenie o stopniu niepełnosprawności.
Ważne informacje:
Podstawą ubiegania się o stypendium dla osób niepełnosprawnych jest posiadanie aktualnego orzeczenia o lekkim, umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności wydane przez zespół orzekający i lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych;
aktualny dokument potwierdzający stopień niepełnosprawności jest jedynym dokumentem, który należy dołączyć do wniosku (w przypadku załączenia kserokopii, należy okazać oryginał do wglądu);
stypendium przyznawane jest na rok akademicki (czyli na okres 10 miesięcy), jeżeli orzeczenie ma charakter trwały;
stypendium przyznawane jest na czas ważności orzeczenia, jeśli jest ono okresowe i jego ważność jest krótsza niż rok akademicki;
można się ubiegać o stypendium już na pierwszym roku studiów;
student może otrzymywać stypendium tylko na jednym, wybranym przez siebie kierunku studiów;
student, który ukończył już jedne studia nie może ubiegać się o stypendium (nie dotyczy to studenta, który ukończył jedynie studia I st. i kontynuuje naukę, by otrzymać tytuł magistra);
Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776, z późn. zm.) uznaje równoważność orzeczeń:
wydanych przez zespoły orzekające i lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych;
o zaliczeniu do jednej z grup inwalidów;
o stałej albo długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wydanych przed dniem wejścia w życie ustawy, tj. przed dniem 1 stycznia 1998r. jeżeli nie utraciły ważności.
Zgodnie z art. 5 ww. ustawy:
Orzeczenia lekarza orzecznika ZUS o:
całkowitej niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji, ustalone na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. nr 162, poz. 1118) traktuje się na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
całkowitej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie ustawy wymienionej powyżej traktuje się na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności;
częściowej niezdolności do pracy oraz celowości przekwalifikowania, o których mowa w ww. ustawie traktowane jest na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności, z wyjątkiem orzeczeń o częściowej niezdolności do pracy, wydanym w okresie od 1 stycznia do 16 sierpnia 1998 r., które traktowane są na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.
Orzeczenia o zaliczeniu do grupy inwalidzkiej (tylko wydane przed 1 stycznia 1998r., jeżeli nie utraciły mocy) traktuje się na równi z odpowiednim orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności. Oznacza to, że orzeczenie o zaliczeniu do:
I grupy inwalidów traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
II grupy inwalidów traktowane jest na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności;
III grupy inwalidów traktowane jest na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.
Orzeczenie o stałej albo długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (jeśli zostało wydane przed dniem 1 stycznia 1998 r. i nie utraciło mocy po tym dniu) jeżeli uprawnia do zasiłku pielęgnacyjnego, traktuje się na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Pozostałe orzeczenia o niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym traktuje się na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.
